ปากพนังน่าหลงใหล

เมืองปากพนังเป็นเมืองท่ามาตั้งแต่ครั้งอดีต เป็นศูนย์กลางทางการค้าและเศรษฐกิจที่สำคัญ เนื่องจากมีสภาพภูมิประเทศเป็นแหลมยื่นออกไปในทะเล และมีอ่าวภายในบริเวณปากแม่น้ำปากพนัง เหมาะแก่การเดินเรือและการกระจายสินค้าต่อไปยังหัวเมืองสำคัญอื่น ๆ ทำให้สภาพเศรษฐกิจในสมัยก่อนเฟื่องฟูมาก เนื่องจากมีสำเภาจาก เมืองจีนและเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่มาเทียบท่าและกระจายสินค้า และนอกจากนี้ยังปรากฏในพระราชหัตถเลขาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่ หัวในคราวเสด็จเยือนปากพนังเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2448 ความตอนหนึ่งว่า "อำเภอปากพนังนี้ได้ทราบอยู่แล้วว่าเป็นที่สำคัญอย่างไร แต่เมื่อไปถึงฝั่งรู้สึกว่าตามที่คาดคะเนนั้นผิดไปเป็นอันมาก ไม่นึกว่าจะใหญ่โตมั่งมีถึงเพียงนี้"

อำเภอปากพนัง มีแม่น้ำปากพนัง คั่นกลางระหว่างเมือง ทำให้เกิดเป็นเมืองปากพนังฝั่งตะวันออก และฝั่งตะวันตก ผู้คนสัญจรไปมาโดยใช้เรือเป็นพาหนะ แต่หากไม่โดยสารโดยเรือ ก็ต้องขับรถอ้อมขึ้นสะพานเพื่อไปยังอีกฝั่งได้เช่นกัน

เมืองปากพนังในอดีต เคยเป็นเมืองท่าที่รุ่งเรืองมากที่สุดเมืองหนึ่ง อันเนื่องมาจากมีสภาพภูมิประเทศ เป็นแหลมยื่นลงสู่อ่าวไทย และมีแม่น้ำปากพนัง เป็นตัวเชื่อมให้เรือที่มาทำการค้า โดยเฉพาะเรือสำเภาจีน สามารถกระจายสินค้า ไปยังหัวเมืองต่างๆได้ ทั้งนี้เพราะแม่น้ำปากพนัง ไหลผ่านเพื้นที่ จ.นครศรีธรรมราช จ.พัทลุง และ จ.สงขลา